کتاب فرهنگ نامهای کهن و باستانی استان خوزستانکتاب فوق به شناسایی و ریشهیابی نامهای کهن و باستانی شهرها،روستاها، کوهها، رودخانه ها و سرزمینهای استان خوزستان پرداخته است.استان خوزستان نخستین زیستگاه مردم فلات ایران بوده و به اینسبب در بین ایرانشناسان به «زادگاه مردم ایران» شناخته شده است.زندگی شهرنشینی در خوزستان پیشینه ای هشت هزار ساله دارد و آنرا در رده کهن ترین سرزمینهای جهان جای میدهد. در درازای تاریخشناخته شده انسان، مردم خوزستان در زمینههای بسیاری پیشرو ونخست بوده اند.پیش از پیدایش امپراتوری اندیشه دوستان(هخامنیشیان)، شاهنشاهی ایلام از 35 سده پیش در دشت خوزستانو سرزمینهای خاوری نزدیک به آن فرمانروایی میکرد. در آن زماندو سرزمین بزرگ ایلام، «اوج» و «انشان» بودند. در زمان کمبوجیاپدر کوروش بزرگ، انشان، و در زمان کوروش بزرگ، پس از ماد،شوش به فرمان پارسیان در میآید.در امپراتوری هخامنشی، شوش بههمراه هگمتانه، بابل، و پارسه، همواره پایتخت هخامنشیان بودهاست. کاخ آپادانا داریوش بزرگ هخامنشی، و کاخ اردشیر دومهخامنشی از آثار به جا مانده در این شهر هستند که هر دو به دستالکساندر پلید مقدونی زیانهای فراوانی دیده اند. افزون بر این آثار،در شمال خوزستان آثار بیشمار ایلامی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی،یافت میشود.از میان این آثار، که همه نایاب یا کمیاب هستندمیتوان به بزرگترین سنگ نوشتههای ایلامی به جای مانده برای ما،در تاریشا و کول فره ایذه، نخستین آسیابهای آبی جهان در شوشتر،یکی از بزرگترین پرستشگاههای ایلامی، زیگورات چغازنبیل شوش،نخستین دانشگاه پزشکی جهان در گندیشاهپور، یکی از نخستینسیستمهای مدیریت آب در شوشتر، دژپل و اهواز به همراه برخی ازنخستین بندها (سد) و پلهای ساخته شده در جهان، در رامهرمز،مسجدسلیمان، شوشتر،